Պահքը հոգևոր ![]()
կյանքը զորացնելու և զգացական հաճույքներից
հրաժարվելու առիթ է: Աստված պահեցողության
պատվիրանը տվեց առաջին մարդուն դեռևս դրախտում. <<Դրախտում ամեն ծառի պտուղներից
կարող ես ուտել, բայց բարու և չարի գիտության ծառից մի՛ կերեք>> (Ծննդ. Բ
16): Եվ քանի դեռ մարդն այս պատվերը պահում
էր, հրեշտակներին հավասար էր, սակայն երբ նախաստեղծները խաբվեցին սատանայից և կերան
արգելված ծառից, արտաքսվեցին դրախտից և դրվեցին նզովքի ու մահվան տակ:
Հայ եկեղեցում կան օրապահքեր՝ չորեքշաբթի և ուրբաթ, շաբաթապահքեր
և մեծ պահք, որը նախորդում է Սուրբ Հարության տոնին:
...
Կարդալ շարունակությունը »